خدا اینقدر نزدیک است.

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها 

مکه فقط بستر اتفاقات عجیب نیست بلکه اصلاً عجیب ساخته شده است. در میان خانه­ ها بزرگترین خانه، خانه خداست. اگر از کسی پرسیده شود، خدا کیست؟ ممکن است مشرک باشد و اول از بت­ هایی که می ­پرستد بگوید؛ اما وقتی بیشتر با او صحبت کنی، منظورت را می­ فهمد و خدایی را که با خانه ­اش می­ شناسد به تو معرفی می­کند و حتی تو را به خانه او می­ برد. در مکه خدا صاحب این خانه است. خدا این­ قدر و تا این اندازه آشناست. احساس حضور صاحب این خانه، آمیخته با آشنایی مردم با آرامش و امنیت حاکم در این سرزمین است. آنها خدا را به اندازه واضح بودن کسی که گرسنگی را از آنها رفع کرده است، می­ شناسند. کم مانده که خدا با تو در این سرزمین حرف بزند. و شاید اگر سخنان صاحب این خانه شنیده شود، اثری از شرک نماند. شرک عجیب ­ترین اتفاق در این سرزمین است. اما با تمام تلخی و با همه نخراشیدگیش، هست. اما حالا اتفاق جدیدی هم در حال ­افتادن است، در بین همه کلمات مردم، کلمات جدیدی پیدا می ­شوند، که کلمات خدا هستند. وای که چقدر خدا در این شهر نزدیک به نظر می­ رسد و چقدر زود احساس می­شود.

هیچ چیز به اندازه کلمات خدا نمی توانند نزدیک بودن خدا را به تو نشان بدهند. بسم الله الرحمن الرحیم. خدا اینقدر نزدیک است. به اندازه کلماتی که از دهان خودت جاری می شوند. به اندازه نفس گرفتن و آب دهان بلعیدنت. به اندازه سکوتی که بلورهای نورانی کلمات را به دور یک موضوع جمع می کنند.